เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง การกระทำมากมายที่เราทำทุกวันขึ้นอยู่กับการเคลื่อนไหวที่แม่นยำของมือของเรา สำหรับผู้ที่มีการตัดแขนขาส่วนบน การทำเทียมสามารถให้ฟังก์ชันนี้กลับคืนมาได้บางส่วนซึ่งส่วนใหญ่มักมองข้ามไป อย่างไรก็ตาม ขาเทียมเหล่านี้มักจะหนัก แข็ง และมีราคาแพง นักวิจัยจากสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ( MIT ) และมหาวิทยาลัย Shanghai Jiao Tongตั้งเป้าที่จะฟื้นฟูการทำงานด้วยมือเทียมประสาทเทียมที่มีเทคโนโลยีสูง
ซึ่งพวกเขาอธิบายไว้ในN ature Biomedical Engineering
มากกว่าความรู้สึก Neuroprosthetics เป็นแขนขาไบโอนิคอัจฉริยะที่ไม่เพียงแต่ดูเหมือนส่วนของร่างกายที่หายไป แต่ยังใช้สัญญาณประสาทที่เหลือของบุคคลนั้นเพื่อควบคุมการเคลื่อนไหวของอวัยวะเทียม สิ่งนี้ช่วยให้ผู้ใช้สามารถเคลื่อนไหวการทำงานของมือได้บางส่วน แต่เราไม่เพียงแต่ใช้มือของเราเป็นอุปกรณ์จับเท่านั้น แต่มือยังให้การตอบสนองที่สัมผัสได้ในทุกสิ่งที่เราสัมผัส ในการเลียนแบบมือมนุษย์ได้ดีที่สุด อุปกรณ์ประสาทเทียมในอุดมคติจะรวมคุณสมบัติทั้งสองนี้ไว้ในแพ็คเกจที่เบาและยืดหยุ่น
ทีมวิจัยได้สำรวจทิศทางใหม่ในการออกแบบอวัยวะเทียม พวกเขาแทนที่องค์ประกอบโลหะที่แข็งด้วยอีลาสโตเมอร์ที่นุ่มและยืดหยุ่นซึ่งควบคุมโดยการพองนิ้วที่แม่นยำของนิ้วเหมือนบอลลูน โดยใช้ระบบนิวเมติกธรรมดาแทนมอเตอร์ไฟฟ้า การใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์ของแรงดันที่ต้องการ ปั๊มลมสามารถจับอุปกรณ์จับยึดทั่วไปที่แตกต่างกันห้าแบบ เซ็นเซอร์ตรวจจับสัญญาณไฟฟ้าจากแขนขาของผู้ใช้ควบคุมปั๊มเหล่านี้เพื่อส่งการเคลื่อนไหวตามที่ผู้ใช้ต้องการ
และผู้ใช้สามารถทำได้มากกว่าแค่ควบคุมตำแหน่งของนิ้วเทียม ด้วยเซ็นเซอร์ความดันที่ปลายนิ้ว สัญญาณไฟฟ้าที่ส่งกลับขึ้นไปที่แขนขาจะให้ข้อมูลย้อนกลับเกี่ยวกับสิ่งที่นิ้วแต่ละนิ้วสัมผัส แรงกระตุ้นทางไฟฟ้าเหล่านี้ทำให้ผู้ใช้สามารถ “รู้สึก” แรงกดบนนิ้วเทียมและรู้ว่านิ้วใดบนมือกำลังถูกสัมผัส
ลงมือเมื่อนักวิจัยทดสอบมือเทียมอันชาญฉลาด
รุ่นใหม่นี้กับอาสาสมัคร อย่างน้อยก็ได้ผลดีเช่นเดียวกับประสาทเทียมแบบดั้งเดิมในการทดสอบการทำงานของมือโดยทั่วไป ผู้ใช้สามารถจัดการกับอาหาร สิ่งของ และเครื่องมือต่างๆ และใช้งานได้อย่างเป็นธรรมชาติ ในขณะที่ยังสามารถโต้ตอบกับผู้คน สัตว์ และสิ่งแวดล้อมได้อีกด้วย แม้แต่งานที่ละเอียดอ่อน เช่น การใส่รูปทรงที่ซับซ้อนลงในช่องที่สอดคล้องกัน ก็เป็นไปได้
นักวิจัยยังแสดงให้เห็นว่าการตอบสนองทางสัมผัสนั้นได้ผลในการทดสอบโดยใช้ผ้าปิดตา ซึ่งผู้ใช้จะรู้สึกได้ว่ามีวัตถุอยู่ในมือหรือไม่ และยกขึ้นหากรู้สึกว่าจับมันไว้ การเปลี่ยนแปลงขั้นตอนนี้ในความสามารถของอวัยวะเทียมเกิดขึ้นได้ด้วยการเพิ่มเซ็นเซอร์ความดัน
ที่สำคัญ ดีไซน์น้ำหนักเบาไม่ลดความทนทาน แม้น้ำหนักจะน้อยกว่าหนึ่งในสามของกิโลกรัมและทำมาจากอีลาสโตเมอร์ อวัยวะเทียมก็ต้านทานการถูกทุบด้วยค้อนหรือรถวิ่งทับ ฟื้นคืนสภาพเพื่อให้ใช้งานได้ตามปกติ
ในขณะที่จำเป็นต้องมีการทำงานเพิ่มเติมเพื่อทำให้เทียมใหม่นี้เป็นทางเลือกที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยที่ได้รับการตัดแขนขา นักวิจัยมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับศักยภาพของมัน Xuanhe Zhaoผู้เขียนร่วมอาวุโสกล่าวว่า “นี่ไม่ใช่ผลิตภัณฑ์ แต่ประสิทธิภาพใกล้เคียงหรือเหนือกว่า neuroprosthetics ที่มีอยู่แล้ว ซึ่งเรารู้สึกตื่นเต้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ “มีศักยภาพมหาศาลที่จะทำให้อวัยวะเทียมชนิดนี้มีต้นทุนต่ำมาก สำหรับครอบครัวที่มีรายได้น้อยที่ต้องทนทุกข์จากการตัดแขนขา”
นิวตริโนเหล่านั้นทั้งหมดถูกตรวจพบ
ภายในเวลาเพียง 13 วินาที เพื่อยืนยันแบบจำลองที่มีอยู่ของซุปเปอร์โนวา และได้รับโฆษก Kamiokande-II ในขณะนั้นคือMasatoshi Koshibaซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ปี 2545 อย่างไรก็ตาม นิวตริโนทั้งหมดมีพลังงานค่อนข้างต่ำ – สองสามสิบล้านอิเล็กตรอนโวลต์ ทฤษฎีคาดการณ์ว่าซุปเปอร์โนวาดังกล่าวควรปล่อยนิวตริโนด้วยอิเล็กตรอนหลายพันล้านอิเล็กตรอนโวลต์ภายในเวลาประมาณหนึ่งปีของการระเบิด นี่เป็นผลมาจากการสลายตัวของไพออนที่เกิดขึ้นเมื่อโปรตอนเร่งความเร็วโดยดาวที่เหลือชนกับวัสดุที่พุ่งออกมา
งานที่น่าเกรงขามการสังเกตนิวตริโนพลังงานสูงเหล่านี้จะยืนยันว่าอย่างน้อยโปรตอนรังสีคอสมิกที่มีพลังมหาศาลบางตัวที่มาถึงโลกนั้นถูกเร่งให้เร็วขึ้นภายในมหานวดารา แต่การระบุอนุภาคดังกล่าวเป็นงานที่น่ากลัว ในการตรวจหานิวตริโน นักวิทยาศาสตร์เติมน้ำหรือของเหลวอื่นๆ ในถังขนาดใหญ่ และวัดแสง Cherenkov ที่ปล่อยออกมาเมื่อมิวออนที่สร้างขึ้นจากปฏิกิริยาของนิวตริโนกับนิวเคลียสในหินที่อยู่รอบๆ ไหลผ่านของเหลว แต่ในการทำเช่นนั้น นักวิจัยต้องคัดกรองการตรวจหามิวออนที่เกิดจากโปรตอนรังสีคอสมิกในชั้นบรรยากาศ
เคล็ดลับในกรณีของนิวตริโนพลังงานสูงจากซุปเปอร์โนวาคือการมองหาเฉพาะนิวตริโนที่เข้าถึงเครื่องตรวจจับจากด้านล่างเท่านั้นหลังจากผ่านพื้นโลกเพื่อไปถึงที่นั่น มิวออนใดๆ ที่เกิดจากรังสีคอสมิกโปรตอนในชั้นบรรยากาศที่อยู่อีกฟากหนึ่งของดาวเคราะห์จะทะลุเข้าไปในเปลือกโลกได้ลึกที่สุดสองสามกิโลเมตร ดังนั้นจึงไม่สามารถสับสนกับมิวออนที่สนใจได้
ในการพิมพ์ล่วงหน้า ที่ เขาเพิ่งอัปโหลดไปยัง เซิร์ฟเวอร์ arXiv Oyama วิเคราะห์ “มิวออนที่กำลังขึ้น” ที่บันทึกโดย Kamiokande-II และ IMB เพื่อหาว่าเหตุการณ์เหล่านี้สามารถเชื่อมโยงกับนิวตริโนพลังงานสูงจาก SN1987A ได้กี่เหตุการณ์ เขาจึงลดจำนวนเหตุการณ์เหล่านี้ลงโดยใช้เกณฑ์สองข้อ หนึ่ง เกิดขึ้นระหว่างวันที่ 11 สิงหาคม ถึง 20 ตุลาคม พ.ศ. 2530 และสอง คือ พวกมันอยู่ห่างจากทิศทางของ SN1987A ไม่เกิน 10 องศา ในการทำเช่นนั้น เขาพบเหตุการณ์ดังกล่าวสี่เหตุการณ์ที่เข้ากับร่างกฎหมาย สองครั้งในการทดลองแต่ละครั้ง เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
